سیدعلی بن سیدابوطالب علوی مسرور اصفهانیسیدعلی بن سیدابوطالب علوی مسرور اصفهانی، از علماء و ادبای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیسیّدعلی علوی متخلّص به «مسرور» فرزند سیّدابوطالب، از علماء و ادبای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. او در روز ۱۸ ذی‌حجه عید غدیر سال ۱۳۱۳ق در قریه «بُلداجی» از دهات ناحیه گندمان چهارمحال متولّد گردیده و چود در کودکی یتیم شد، حاج محمّدتقی خان بختیاری از اولاد سهراب خان بختیاری که از خوانین و محترمین آن حدود بود و به سادات و علماء اعتقاد داشت او را تحت کفالت و حمایت و تربیت خویش قرار داد. او چندی در مکاتب قدیم درس خواند. بعدا مجالست دانشمندان و فضلاء را اختیار نمود، پس از آن به شغل مکتب‌داری (تا قبل از تاسیس مدارس جدید) اشتغال جسته و در زادگاه خود صاحب محراب و منبر بود. از سن ۹ سالگی لب به شعر گفتن گشود. شعر از اوست: "گو به صرّاف سخندان بیابان جنون ••• که در این راه تمامست عیار من و دل". [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۴۶-۴۴۷.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۶۵. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان سده چهاردهم(قمری) | ادیبان ایران سده چهاردهم(قمری) | سادات اصفهان قرن 14 (قمری) | علمای اصفهان قرن 14 (قمری) | علمای ایران قرن 14 (قمری)
|